Του Νίκου Τσαγκρή
Τα καλύτερα για την «υπόθεση Μένιου Φουρθίώτη», τα πιο αληθινά ας πούμε -για όσους εξακολουθούν να βαυκαλίζονται ότι μπορούν να βρουν αλήθειες στην πολιτική και τη δημοσιογραφία των καιρών μας-, τα έγραψαν οι εντός των γαλάζιων τειχών: έντυπα, ιστότοποι, δημοσιογράφοι, πολιτικοί παρατηρητές – εκφραστές συνιστωσών της εσωκομματικής αντιπολίτευσης της κυβερνώσας παράταξης που ζουν «εξόριστοι» εντός της…
Το εξηγεί ωραία ένας εξ αυτών, ο παλαιός των καραμανλικών ημερών δημοσιογράφος Γιώργος Τράγκας: «Η Ν.Δ. είναι κομμένη στη μέση. Για την ακρίβεια, στο εσωτερικό αυτής της κυβέρνησης, η οποία καταρρέει, συμπλέκονται αδυσώπητα καραμανλικοί και σαμαρικοί εναντίον των μητσοτακικών»…
Ακολούθως, θεωρώντας ως δεδομένη τη σχέση Φουρθιώτη – κυβέρνησης, ο κ. Τράγκας καταλήγει ότι ο trash τηλεπαρουσιαστής και ψευτοδημοσιογράφος «κρατάει» το Μαξίμου (σ.σ.: τον πρωθυπουργό και το περιβάλλον του) και την κυβέρνηση Μητσοτάκη: «Όσα αποκαλύπτονται πλέον για την υπόθεση Μένιου Φουρθιώτη δείχνουν πόσο στενές σχέσεις είχε μαζί του η κυβέρνηση, πόση δύναμη είχε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και πόσο κρατάει ακόμη στελέχη της δημόσιας τάξης. Ο στενός συνεργάτης του κυρίου Φίλιππου Βρυώνη κρατάει το Μαξίμου και την κυβέρνηση…».
Αποφαίνεται, τέλος, ότι «αυτό το θέμα (σ.σ.: η «υπόθεση Φουρθιώτη») αποτελεί νήμα μεγάλων αποκαλύψεων για τη Ν.Δ., το υπουργείο Δημόσιας Τάξης όπως το έχει κάνει ο Χρυσοχοΐδης, για τον περίφημο αρχηγό της αστυνομίας, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο απομακρύνθηκε από τον κύριο Μητσοτάκη ο πρώην υπουργός Εργασίας κύριος Βρούτσης».
Ένας άλλος, εκφραστής του σαμαρικού μπλοκ αυτός*, αφού επιχειρεί μια σεξιστική αναδρομή στην trash τηλεοπτική κουλτούρα της δεκαετίας του ’90 («Ερωτοδικεία», Μίστερ Εθνικά Μπούτια», Μπετζεντάκου κ.λπ., κ.λπ.), καταλήγει ότι ο Μένιος Φουρθιώτης δεν είναι παρά «ένα απομεινάρι της παλιάς εκείνης καλής εποχής της σκουπιδιάρικης τηλεόρασης»…
Το οποίο «όχι μόνο ζει και βασιλεύει, αλλά ίσως αποτελεί και τον ‘σκιώδη πρωθυπουργό’(!) αν πιστέψουμε τις καταγγελίες ενός σοβαρού και ήπιου πρώην υπουργού (sic) και μάλιστα κοινοβουλευτικού εκπρόσωπου της κυβερνώσας παράταξης (σ.σ.: του σαμαρικού κ. Βρούτση), ο οποίος καταγγέλλει πράγματα και θαύματα. Που, αν αληθεύουν, τότε επανέρχεται στο προσκήνιο το ερώτημα του Καραμανλή (του κανονικού)!!! (σ.σ.: τα θαυμαστικά δικά μου) «μα ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο»;
Η εφημερίδα Δημοκρατία, τέλος, εκφραστής των πλέον σκεπτόμενων ενδοπαραταξιακών χαρακωμάτων, με ένα ρεπορτάζ υπό τον ερωτηματικό τίτλο «Ο Γεραπετρίτης είναι ο άνθρωπος του Φουρθιώτη στο Μέγαρο Μαξίμου;» εμπλέκει το δεξί κυβερνητικό χέρι του Κυριάκου Μητσοτάκη στην «υπόθεση Φουρθιώτη».
Το συγκεκριμένο «ρεπορτάζ» αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι ο trash τηλεπαρουσιαστής επικοινώνησε με τον Γ. Γεραπετρίτη και «εκείνος έδωσε εντολή» μεταφέροντας «τη σφοδρή επιθυμία του Μεγάρου Μαξίμου» (!) στον υπουργό Χρυσοχοΐδη «να δουν θετικά τα αιτήματα του τηλε-ατζέντη».
Ο Χρυσοχοΐδης, συνεχίζει το «ρεπορτάζ», το μετέφερε αρμοδίως και, «εφόσον ήταν εντολή Γεραπετρίτη, ο αρχηγός της σστυνομίας και ο Λ. Οικονόμου θεώρησαν πως και ο Κυριάκος το θέλει προσωπικά: γι’ αυτό και έδειξαν τέτοιον ενθουσιασμό για την ασφάλεια του Μένιου Φουρθιώτη».
Ωστόσο, δημοσιογραφία δεν είναι η φήμη, η άποψη ή το σχόλιο, αλλά το γεγονός: «αυτό είναι το πάθος και η ουσία της δημοσιογραφίας», όπως γράφει (σ’ ένα προσφάτως εκδοθέν βιβλίο του γι’ αυτήν) ένα παλιός – καλός συνάδελφος.** Και το γεγονός, στην περίπτωσή μας, έχει τρεις παραμέτρους:
* Την εντεταλμένη, από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, φύλαξη ενός trash παρουσιαστή και ψευτοδημοσιογράφου από πολυμελή αστυνομική φρουρά μετά παροχής πολυτελούς θωρακισμένου οχήματος για τις μετακινήσεις του.
* Την επί τρίμηνο ανεμπόδιστη παράνομη είσπραξη, εκ μέρους του ίδιου trash παρουσιαστή, ενός ποσού της τάξεως των 240.000 ευρώ, σύμφωνα με την τελική παραδοχή του τέως υπουργού Εργασίας κ. Βρούτση, από το κυβερνητικό πρόγραμμα «Συν-Εργασία».
* Τις επανειλημμένες «μπούκες» του ίδιου trash παρουσιαστή και των μπράβων του στο υπουργείο Εργασίας όπου, σύμφωνα με την τελική, επίσης, ομολογία του κ. Βρούτση, κλοτσούσε πόρτες και απειλούσε γενικούς γραμματείς και υπαλλήλους μέχρι που έφτασε στο σημείο να μπουκάρει και στο υπουργικό γραφείο με μπράβους εκτοξεύοντας απειλές.
Το γεγονός αυτό -όπως κάθε γεγονός- μιλάει από μόνο του: για τη στενή σχέση Φουρθιώτη – κυβέρνησης Μητσοτάκη, την ασύμμετρη επιρροή του trash παρουσιαστή σε αξιωματούχους της ΕΛ.ΑΣ. και του υπουργείου Εργασίας και, χωρίς ούτε καν «το πάθος και την ουσία της δημοσιογραφίας», φανερώνει αποτυπώματα πολιτικής συγκάλυψης και υπαινίσσεται εκβιαστικά «κρατήματα» στις περιοχές της κυβέρνησης και του Μεγάρου Μαξίμου.
* Strange Attractor, στο antinews.gr
** Νάσος Αθανασίου, «Το έγκλημα που αρέσει» (εκδόσεις Ελληνική Παιδεία)
Πηγή: Αυγή
